dzwoni wewnętrzny telefon: adiunkt Franker powiadamia siostrę Marylę, że do pacjenta Twardowskiego przyszły w odwiedziny matka i narzeczona.<br>- Pacjent usnął? Proszę go obudzić.<br>Hall tego dnia jest niemal pełny. Odświętny pogwar rozmów.<br>Tylko przy jednym ze stolików panuje złe milczenie: młoda, zaniedbana dziewczyna w ciemnych okularach i zgrzebnym szlafroku szpitalnym.<br>Spod rękawów szlafroka widać te same ozdoby, co u inżyniera Żegoty - dwie szerokie białe bransolety ze świeżych bandaży.<br>Przy niej rodzice: elegancki, pobladły z niemej złośc i pięćdziesięciolatek i spłakane, czterdziestoletnie matczyne nieszczęście.<br>Elena z Małgorzatą znajdują wolny stolik. Czekają.<br>Czekają coraz niecierpliwiej. Czwarta, siódma, jedenasta minuta.<br>"Wiedźma" zaczyna bębnić palcami