osobisty, wręcz autobiograficzny". Księga Hioba, postawiony przez nią &lt;page nr=30&gt; "problem" (także Sadzik używa tu cudzysłowu), jest kamieniem probierczym "duszy religijnej" w najszerszym tych słów znaczeniu: w takim mianowicie, że religijna jest również dusza niewierzącego, który wiarę odrzucił ale po długim z nią zmaganiu. Posunąłbym się dalej: można nie znać biblijnej historii Sprawiedliwego Męża z Uz, a mimo to mieć ją wpisaną na zawsze w serce i w umysł. Cała tajemnica ludzkiej egzystencji, wszystkie pytania krążące bezustannie wokół ludzkiego losu, prowadzą do szukania "odpowiedzi na Hioba": od uczonych komentarzy biblistów do Answer to Job Junga.<br>Osobisty i autobiograficzny charakter wstępu Sadzika polega na