przykład wskazuje, że rozprzęgające wpływy środowiska na człowieka posiadającego wewnętrzną busolę są ograniczone. W dodatku Richard, zamiast wybrać nauczanie jako środek zarobku, postanowił, że będzie żyć z pióra jako autor prozy, ale przede wszystkim tłumacz. Z najwyższym podziwem przyglądałem się w ciągu lat, jak to robił. Stał się głównym w Stanach tłumaczem z polskiego (w tym moich książek i Mojego wieku Aleksandra Wata), niekiedy tłumaczył też z rosyjskiego. Ponieważ przekłady są słabo płatne, żeby z nich się utrzymać, trzeba żelaznej zaiste dyscypliny jak i sprawności. Siłą woli dorównywała mu Jody, której ceramiczne rzeźby są wysoko notowane. Richard w kilku książkach prozą