kultury chrześcijańskiej, uniwersalnej, narodowej. Były to czasy cenzury, ucisków i prześladowań, co m.in. odbijało się na prawie zupełnym braku bardziej popularnej, aczkolwiek pozostającej na wysokim poziomie, literatury duszpasterskiej. Nie było wtedy sklepów uginających się dziś pod stosami kolorowych broszur licznych wydawnictw kościelnych. Była natomiast żychiewiczowska "Poczta Ojca Malachiasza", potem "Stare Przymierze", "Rok Mateusza, Marka, Łukasza", w drugim wydaniu objęte jednym tytułem "Dom Ojca", wszystko to tygodniowe rubryki, latami rozważające problemy życia, losu ludzkiego i Biblię. A do tego jeszcze inne publicystyczne książki, już nie tak bardzo "duszpasterskie". Położyłem dziś ich stos koło siebie mając wrażenie, że to Tadeusz jest obok. A