zawodowo czy też na zasadzie poważnego hobby oszacowałbym na nie więcej niż kilka tysięcy. Krąg czytelniczy ludzi którzy śledzą nowe publikacje o problematyce wschodnioeuropejskiej z pewnością nie jest dużo większy. Taka sytuacja na rynku czytelniczym sprawia, że wydawcy podchodzą bardzo sceptycznie do każdej nowej pozycji dotyczącej Polski, Węgier czy Czechosłowacji. Stosunkowo najłatwiej jest o wydawanie prac naukowych. Niezwykle pomocne są tu uniwersytety oraz "naukowo" zorientowane fundacje prywatne czy rządowe. Gorzej jest z literaturą piękną gdzie często nawet nagroda Nobla dla pisarza ze wschodniej Europy nie oznacza gwałtownie powiększającej się liczby nowych czytelników. Zdecydowanie najgorzej sprzedają się jednak antologie. Nie tylko, że