na koźle, a ponieważ Jewdokia nie chciała mi powierzyć lejców ani bata, pozostało mi tylko wołać od czasu do czasu: "Ej, bieriegis'!", gdy ktoś przypadkiem zjawił się na drodze.<br><br>Chodziliśmy od straganu do straganu pomiędzy koszami śliwek i brusznic. Lady uginały się pod stosami bakłażanów, kabaczków i wszelkiego rodzaju warzyw. Stosy słoneczników leżały wprost na ziemi. Matka robiła zakupy, a Krysia i ja odnosiliśmy je do dorożki.<br><br>W drodze powrotnej do domu ujrzeliśmy z daleka Polinę, która dawała ręką jakieś znaki. Jewdokia zatrzymała konia. Polina szła w naszą stronę wołając:<br><br>- Eleonoro Karłowna, przyjdę zaraz po obiedzie! Opowiem coś bardzo ważnego! Sensacja