jak zbiega po schodach. Stanowczo zbyt szybko jak na swój wiek. W korytarzu nie czuło się już zapachu ryby; na gazowej kuchence na powrót gotował się bigos. Gospodyni stała przy kuchence śpiewając arię z jakiejś opery. Po ścianie wolno posuwał się owad podobny do stonogi.<br>- Coś tu lezie - powiedziałem.<br>- Zgroza!<br>Strąciłem ze ściany owada i rozdeptałem.<br>- Zgroza! Mówię panu, że zgroza. To ten pana znajomy musiał przynieść tego robaka. W moim domu nigdy nie było robaków.<br>- Może pani jednak powyciera klamkę. Lepi się od tłuszczu.<br>Zaczęła mieszać bigos. Gdy zamykałem drzwi swego pokoju, usłyszałem jej śpiew:<br>- "Hrabino, tyś moja na wieki