i dumał głęboko. Twarz pokrywał mu kilkudniowy zarost.<br>"Uważaj, nadchodzę" - pomyślałem.<br>Przed Stworzycielem, na pokreślonej karcie pojawiła się wielka, rozdęta, bardzo pryszczata żaba. Brwi maga podjechały do połowy czoła. Dotknął żaby piórem, nie wierząc własnym oczom. Żaba podskoczyła. Nic więcej nie zdążyłem wymyślić. Zobaczyłem wpatrzone we mnie, przekrwione, wściekłe oczy Stworzyciela, a w następnej chwili kolana ugięły się pode mną. Walnąłem brodą w parapet, przeszorowałem twarzą po belkach ściany i skulony, usiłowałem dojść do siebie. Czułem się jakby ktoś potraktował mój umysł niczym worek napchany różnościami - najpierw potrząsnął nim, a potem przewrócił do góry nogami, wysypał wszystko na stos i zamaszyście