potem spadziste podwórko, szczekanie psa łańcuchowego, bury obłok mgły staczający się ze wzgórza na jakąś przybudówkę, gdyby tu mieszkać tak na zawsze na zawsze, zapamiętałem to drgnienie na pół zazdrości, na pół zgrozy, stęchła sionka, pukanie do drzwi po omacku, proszę, kuchnia z kobietą w ciąży, trzema umorusanymi dziewczynkami, ze "Świerszczykami" rozrzuconymi po podłodze, nad umywalnią kto rano wstaje temu..., i weszliśmy do pokoju, pan Pytałowski już się ułożył do spania, pod pierzyną, choć lato, aa, tak-tak, zaraz się ubiorę, zaprowadzę na nocleg, szkoda było waszej fatygi, nie dojedziecie tam, mieliśmy tu potop prawdziwy, najlepiej to jeszcze spać, jak się