Pijaństwo i świadomie złe, niedbałe wykonywanie swej pracy, złodziejstwo i lekceważenie wobec wszystkiego, co nie jest prywatną, "moją" własnością, brak odpowiedzialności i poczucia współodpowiedzialności za wszelkiego rodzaju zło, kategorie myślenia instytucjonalnego i kategorie myślenia partyjnego (nie trzeba być koniecznie członkiem PZPR, by popadać w ten swoisty sposób myślenia i reagowania)... Symptomów można by wyliczyć znacznie więcej, ale nie o to mi chodzi, by do euforii &lt;foreign&gt;a rebours&lt;/&gt;ponurego nonsensu trzydziestokilkuletnich rządów partii dorzucać listę grzechów własnych współczesnego Polaka.<br>Chodzi mi o to, że wraz z odnową struktury państwa musi iść w parze odnowa samego społeczeństwa. I tu ważną rolę do odegrania ma