odkrywania przyszłości. Losy były znakiem, jaki dawał ludziom chtoniczny bóg - budzący grozę władca podziemnego i podwodnego świata44.<br>A kto dawał znaki za pośrednictwem konia? Jest to pytanie uprawnione mimo opinii Thietmara, że Lucicy przypisywali boskość samemu koniowi. Błąd ten podzielał, jak się zdaje, Herbord. Według niego św. Otton miał nakazać Szczecinianom, aby usunęli spośród siebie "to żywe bóstwo swoich wróżb (illud vivum numen sortium vestrarum, czyli wyrocznego konia), bo nie przystoi chrześcijanom uprawiać wróżb ani czarów". Ale do wróżby, która miała przesądzić o podjęciu lub zaniechaniu wyprawy łupieżczej, kapłan prowadził owego konia za uzdę i osiodłanego. Jeżeli koń trzykrotnie przeprowadzony tam