Schrödera, które, jak twierdził, zrywając z konwenansem, wprowadzają na scenę prawdziwie niemieckiego ducha; a tak głęboki autentyzm można do teatru wprowadzać tylko za Szekspirem. Toteż Schröder stworzył, według Tiecka, prawdziwie niemiecką szkołę teatru - wspartą na tłumaczeniach Szekspira. Teraz brak Niemcom już tylko utalentowanych dramaturgów, którzy by kontynuowali dzieło na miarę Szekspira i Goethego (charakterystyczne - nie wymienia tu Tieck Schillera).]<br>Schlegel nie użył wprawdzie w wiedeńskich wykładach słowa "groteska", lecz jego uwagi o szekspirowskich formach komizmu dokładnie tego tematu dotyczą. Tym bardziej są interesujące, że uzasadnienie zastosowania stylu groteskowego w dramacie jest tu akurat odwrotne niż to, które wpisze potem Hugo w