ogląda się z progu, jest zrekonstruowana pracownia kompozytora. Tutaj właśnie powstawały ostatnie utwory Szymanowskiego: Pieśni kurpiowskie, II koncert skrzypcowy, IV Symfonia na fortepian i orkiestrę, Litania do Marii Panny i dwa ostatnie mazurki. Pianino, stojące w rogu pokoju, nie należało do kompozytora (nigdy nie miał własnego), ale grywał na nim Szymanowski w domu swojego zakopiańskiego lekarza Olgierda Sokołowskiego. Na ścianach wileńskie kilimy, a na nich - obrazy pędzla Mai Berezowskiej, Irpo i Zofii Stryjeńskiej. Na pianinie, stoliku i biurku - fotografie rodziny i przyjaciół Szymanowskiego. Z lewej strony - wiklinowa etażerka z kilkudziesięcioma książkami, pochodzącymi z biblioteki Szymanowskiego. Niewielka kozetka po prawej stronie w