głęboko podzieleni. Skorzystał na tym kandydat demokratów, Woodrow Wilson, który wygrał w 1912 r. wybory prezydenckie. Dla Tafta przykre musiało być to, że będąc oficjalnym kandydatem Partii Republikańskiej na prezydenta, w głosowaniu powszechnym otrzymał o 600 tys. głosów mniej od Teodora Roosevelta, któremu republikanie odmówili nominacji.<br>Nic więc dziwnego, że Taft po pierwszych wyborach, a przed ustąpieniem z Białego Domu, nie mógł być w dobrym nastroju. &lt;q&gt;"Im bliżej byłem inauguracji mojego następcy, tym większe miałem uczucie ulgi"&lt;/&gt; - powiedział miesiąc po wyborach. Jako prezydent będący tzw. kulawą kaczką (lame duck), czyli ten, który ustępuje z fotela, Taft po przegranych wyborach niewiele mógł