we Wrocławiu i w dalekim Taszkiencie.&lt;/intro&gt; <br>&lt;gap&gt; <br>Niski, podłużny budynek obok głównego gmachu obserwatorium przykrywa rozsuwany za pomocą specjalnego mechanizmu dach. Po rozsunięciu go tworzy się szeroka szczelina, przez którą widać niebo. <br>Jest godzina 23 minut 55. Trzy minuty po północy obserwowana gwiazda przejdzie przed obiektywem teleskopu. Należy ona do gwiazdozbioru "Tarcza Sobieskiego" i oznaczona jest grecką literą alfa. Nazwę "Tarcza Sobieskiego" zawdzięczamy &lt;gap&gt; głośnemu astronomowi XVII wieku, gdańszczaninowi Heweliuszowi, który uczcił nią zwycięstwo króla Jana III nad Turkami pod Wiedniem. <br>Młody astranom ma 8 minut czasu. Rozsuwa dach. Nastawia teleskop w kierunku obserwowanej gwiazdy. Czeka. <br>W ogrodzie pod wygwieżdżonym niebem, przeciętym jasną