jak zaproponowany pod koniec XVIII wieku Kot. Próbowano szczęścia z rzekami: Jordanem (wijącym się wokół Wielkiej Niedźwiedzicy) i Tygrysem (między Łabędziem i Orłem).<br>Wielkim powodzeniem cieszyły się gwiazdozbiory, mające uwieczniać łaskawie panujących władców. Pod tym względem najlepiej powiodło się Janowi Heweliuszowi, gdańskiemu astronomowi, który w 1687 roku ulokował wśród gwiazd Tarczę Sobieskiego. Ta sztuka nie udała się ani lekarzowi króla Anglii Karola I, sir Charlesowi Scarborough, który zaproponował konstelację Serce Karola (w miejscu obecnych Psów Gończych); ani Johannowi E. Bodemu, który w 1787 roku z gwiazd Jaszczurki i Andromedy wykroił gwiazdozbiór ku czci Fryderyka Wilhelma II, króla Prus; ani jezuicie Maximilianowi