zaczęło się srogie, dławiące kwaśnym, smrodliwym dymem -- I nie wiadomo, czy od tego dymu szarzeć poczęło w izbie i mrocznieć, czy też to już pod zmierzch się miało na dworze.<br>Jeden tylko Derkacz trzymał się jakoś ustronnie, milczący i nieruchomy. Siedział w swym kącie pod piecem, zgarbił się i posowiał -- Ten i ów zagadnąć go próbował, ale że odpowiadał mrukliwie i niechętnie, zostawiono go w spokoju, w tym jakimś ponurym odrętwieniu. Znali go przecie i wiedzieli, że kiedy się tak w sobie zwarł i zatchnął - próżnym byłoby rozruchiwać go i do gadania wyciągać.<br>W pewnej chwili wstał ciężko z ławy i ruszył wzdłuż