będzie świetnie.</><br><who3><gap></><br><who1>Przynajmniej chociaż raz chciałabym mieć moje skarpetki, jak założę, żebym pięt nie miała tutaj gdzieś, nie, tu. <overlap><vocal desc="laugh"></></><br><who2><overlap><vocal desc="laugh"></></><br><who3><overlap>To jest to, co nas połączyło.</></><br><who1><overlap>Żeby były na swoim miejscu.</></><br><who3>To jest to, co nas połączyło!</><br><who2>Co? Skarpetki?</><br><who3>Nie. Ktoś obiecał. Piosenkę.</><br><who1>No.</><br><who2>Tak? Wasza piosenka?</><br><who1>Tak. I połączył nas <name type="tit">Titanic</></><br><who2>Naprawdę?</><br><who3>No tak się poznaliśmy.</><br><who2>Na <name type="tit">Titanicu</>?</><br><who1>Nie, ja miałam kasetę piracką <name type="tit">Titanica</>. Konrad przychodzi do mnie, do sklepu <q>Cześć! Słyszałem, że masz <name type="tit">Titanica.</></q> Ja sobie myślę, mam, no i co z tego? <vocal desc="laugh"> <q>A pożyczysz mi?</q></><br><who2>I oddał ci, czy do tej pory przynosi ci tego <name type="tit">Titanica</>?</><br><who1>Oddał.</><br><who2>A dlaczego