np. uczucie niechęci do mężczyzn).<br> "Pisarki wyrzucają z siebie to, co im leży na macicy" - powiada amerykańska feministyka. Nawiasem mówiąc, tego zdania nie mógłby bezkarnie napisać mężczyzna, natomiast pisarkom wszystko dzisiaj wolno - mogą sobie pozwolić i na naturalizm, i na staroświecki freudyzm, i na feminizm. W powieściach Izabeli Filipiak, Olgi Tokarczuk, Manueli Gretkowskiej kobieta jest nosicielką wielu ról społecznych, ześrodkowanych w sposób harmonijny bądź destrukcyjny wokół jej doświadczenia cielesności. Docieranie do istoty kobiecości poprzez napięcia ról społecznych było charakterystyczne dla prozy dwudziestolecia międzywojennego (powieści Zofii Nałkowskiej, Marii Kuncewiczowej, Heleny Boguszewskiej). Obecnie problem osobowości kobiety w sieci ról społecznych oraz przymusów widzialnych