zupę i łzy w zawziętym postanowieniu, że ja mojej wyspy nie zdradzę nigdy. Choćby dlatego, że nie chcę wiedzieć nic o zmianach na tym świecie. Zwłaszcza o śmierci rodziców Robinsona. Moich rodziców. Którzy muszą, muszą być zawsze, żeby mnie kochać.<br>Nie zachowałam ich.<br>Zachowałam do dzisiaj obie moje wyspy. Łódzką. Tomaszowską. <br>Na jednej mapie pamięci.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;ŚWIAT ODEMKNIĘTY&lt;/&gt;<br>"Takiś ta &lt;orig&gt;nienasyceniec&lt;/&gt;!" - śmieje się mama i zamyka książkę.<br>A ja chcę jeszcze więcej i więcej tego czytania, byle by lektorem nie była Alma, którą wyręcza się mamusia. Alma jest o wiele starsza ode mnie: czasem to ona otwiera ciężką bramę, zastępując swojego ojca