sprawę z tego, co już zaszło i co jeszcze czeka pozostałe dzieci.<br>Śmierć porastała dokoła.<br>Kiedy wrócił, wnuka już nie było.<br>Kobiety, siedząc na progu, nasłuchiwały.<br>U grabarza bili szyby.<br>Raz nocą zapukał ktoś do szyby, czyjeś kroki zachrupotały pod drzwiami.<br>- Kto? - Narzuciłem kożuch, stanąłem w sieni przygotowany na wszystko.<br>- Tombak jestem - odkaszlał za drzwiami.<br>- To wy. - Ja, wiadoma rzecz. W drodze jestem.<br>But nogę skaleczył przewinąć by trzeba...<br>A to, jakby pan pozwolił, wypocząłbym trochę i rano poszedł w swoją drogę.<br>Ach, Boże! Wtoczył się ciężki do izby i zaraz siadł na ziemi.<br>Rozzuł mokre, zatratowane buty.<br>Onuce powiesił na