zostawszy dyrektorem wielkiej fabryki w N., zetknął się po raz pierwszy z Niemcami i opowiada mi o nich. Przypomina to opowiadanie ślepego o kolorach. Nie wydaje mi się, aby jakikolwiek Francuz był zdolny wczuć się w psychikę innego narodu. Są oni jak zły radioodbiornik - łapią tylko jedną stację: <name type="org">Radio-Nationale</>. Toteż zwykle po obiedzie, gdy siadamy w kącie salonu z kawą i z cygarem, robię mu krótkie wykłady. Słucha uważnie i jak w każdym Francuzie, budzi się u niego pewien rodzaj podziwu czy może raczej szacunku dla intelektu. I - jak każdy Francuz - łapie tylko elementy czysto rozumowe. To ciekawe, że ten