Transorelu proletariackie pozdrowienie od rewolucyjnego Paryża.<br>Towarzysz Laval odstawił aparat.<br>- Wszyscy na pokład! Ustawić się w rząd! Jest piętnastu? Dobra. Na stanowiska! Odciąć druty! Zdjąć reflektory! Pogasić światła! Ruszamy!<br>Statek drgnął, zachybotał na miejscu i ciężko popłynął, roztrącając pyskiem fale, jak olbrzymi wielbłąd z trzema garbami szkut.<br>- Jedziemy całą parą!<br>Towarzysz Laval przemierzył pokład. W ciemności natknął się na czyjąś postać, wspartą na burcie.<br>- To wy, towarzyszu Monsignac? Jak myślicie, będziemy w Paryżu przed świtem?<br>- Nie widzi mi się, z takim ładunkiem... - odparł pochmurnie marynarz.<br>- Ale za to jedziemy teraz z prądem, to i lżej. Marynarz bez słowa odwrócił się i