Francuski przetrwał jednak mniej więcej w międzywojennym Dwudziestoleciu i dopiero przy jego końcu zaczęto się uczyć angielskiego. Trochę liznąłem z różnych samouczków i oceniłem zalety książeczek dwujęzycznych z łatwymi historyjkami, na przykład Kiplinga. Prawdziwa nauka nastąpiła jednak w Warszawie podczas wojny. Jankę i mnie uczył jej kolega z filmowego "Startu" Tuś Toeplitz, późniejszy mistrz szkoły filmowej w Łodzi. Krążył po Warszawie, udzielając lekcji jakby nigdy nic, nie pozwalając sobie myśleć, że jako Żyd jest narażony, i było to tak skuteczne, że i my odsuwaliśmy od siebie myśl o tym, że jest w niebezpieczeństwie. W każdym razie miał na pewno dokumenty włoskie