mniejszej gminie mediolańskiej na ok. 20-30. W największych miastach imperium, w Rzymie, Aleksandrii, Antiochii, Kartaginie ujawniła się potrzeba stworzenia sieci kościołów pomocniczych, w których mogłyby się odbywać zebrania liturgiczne. W Rzymie w początkach IV w. spotykamy 25 takich kościołów (zwanych &lt;foreign lang="it"&gt;tituli&lt;/&gt;), które stanowią zalążek przyszłej sieci parafialnej.<br><br>&lt;tit1&gt;CHRZEŚCIJAŃSTWO RELIGIĄ UPRZYWILEJOWANĄ&lt;/&gt; <br>Pokolenia chrześcijan IV w. były zupełnie inne niż pokolenia poprzednie. Podczas gdy do początków tego stulecia chrześcijaństwo było religią prawnie nie uznawaną w imperium, to od panowania &lt;name type="person"&gt;cesarza Konstantyna&lt;/&gt; poczynając - z krótką przerwą w latach 361-363 (panowanie &lt;name type="person"&gt;Juliana&lt;/&gt;, zwanego &lt;name type="person"&gt;Apostatą&lt;/&gt;) - Kościół cieszy się wolnością i stopniowo uzyskuje stanowisko uprzywilejowane