1643 r. Za tym źródłem podał Chmielowski polskie nazwy poszczególnych typów dział oraz dwa składy brązu armatniego, jeden zalecony przez Girolama Ruscelli (160 funtów miedzi, 10 funtów cyny i 8 funtów mosiądzu), drugi - proponowany przez A. Campotianusa (100 funtów miedzi, 20 funtów cyny i 5 funtów mosiądzu).&lt;page nr=158&gt;.<br> Z dzieła D. Ufano pochodzą także dane o ilości metalu potrzebnej do odlewania niektórych typów dział oraz wiadomości o serpentynie w hiszpańskim mieście Malaga, która to armata "hukiem swoim brzemiennym paniom bardzo szkodziła".<br> Przepisując dane techniczne o armatach, nie ustrzegł się Chmielowski od popełnienia szeregu pomyłek, które pozostały, niepoprawione także w drugim wydaniu. Część