naukowców i artystów aby jak najpełniej prezentować i zaszczepiać polską kulturę na kanadyjskiej ziemi.<br>Kolejni prezesi prof. B. Zaborski, W. Szyryński i T. Poznański poza swoją działalnością naukową czy zawodową wygłaszali w ramach Instytutu szereg różnorodnych odczytów. <br>Od roku 1963 kiedy prezesem został prof. T. Romer, profesor<br>literatury francuskiej na Uniwersytecie McGill, Instytut stal się jeszcze żywszym i bardziej aktywnym ośrodkiem kultury polskiej na obczyźnie. Osobiste zalety i wpływy T. Romera sprawiły, że poza zwiększeniem ilości wykładów i wystaw Instytut głębiej zajął się problematyką polską i stał się doradcą Kongresu Polonii do spraw kultury polskiej. Za jego prezesury uzyskano większy i