systemu planetarnego.<br>I jeden Układ Słoneczny<br>Pod koniec lat osiemdziesiątych sytuacja astronomów próbujących podać spójny opis formowania się i ewolucji Układu Słonecznego była dość irytująca. Potrafiono wprawdzie opisać w przybliżeniu proces, który doprowadził do powstania czterech małych planet ziemskich - Merkurego, Wenus, Ziemi i Marsa - oraz czterech gazowych olbrzymów - Jowisza, Saturna, Urana i Neptuna (patrz rozdział zatytułowany "Mokra planeta") - lecz poza orbitą Neptuna kawałki układanki przestawały do siebie pasować.<br>Problem pierwszy stanowił Pluton ze swym księżycem Charonem. Pokryty lodem Charon jest tylko dwukrotnie mniejszy (średnica 1250 km) od równie oblodzonego Plutona (2300 km) i ma tylko ośmiokrotnie od niego mniejszą masę. Okołosłoneczna