stare rachunki z twoim ojcem. Nie krępuj się więc. <br>Nie miał. Wiedziałem o tym doskonale. Była to tylko taka forma. Podziękowałem. Dodał jeszcze:<br>- Jak to wydasz, zgłoś się. Gdyby moje dziecko znalazło się bez pieniędzy, twój ojciec też by mu pomógł. Liczę więc, że będziesz te sprawy traktował po prostu.<br>Uściskaliśmy się. Schowałem kopertę. Przed wyjściem poszliśmy do łazienki umyć ręce. Szliśmy i szliśmy, wtedy dopiero zdałem sobie sprawę, jak ogromna jest willa Campillich. Łazienka też była wielka. Całe toruńskie mieszkanko by się w niej zmieściło. Z okna, które wychodziło na ogród, rozciągał się widok nieskończenie daleki, ten sam, który oglądałem