na<br>przyjazd samochodu. Mija godzina, wzrasta zdenerwowanie,<br>a samochodu wciąż nie ma.<br> Mieli już wychodzić z ukrycia, gdy nagle usłyszeli warkot<br>motoru i zobaczyli światła reflektorów. Samochód zbliżył się,<br>zatrzymał, zgasił światła i znów zapalił - to umówiony znak<br>rozpoznawczy. Na wszelki wypadek Frączysty wyszedł sam,<br>poznał kierowcę - Słowaka, Józefa Hudeca. Uścisnęli sobie<br>dłonie. Okazało się, że miał po drodze awarię świateł i dlatego<br>się spóźnił.<br> Wsiedli do samochodu. Za parę godzin byli w Twardoszynie w<br>mieszkaniu taksówkarza Józefa Hudeca. Do<br>wieczoru przeczekali ukryci w stodole i prawie cały dzień spali,<br>nadrabiając nieprzespaną noc.<br> Wieczorem szykowali się do przebycia ostatniego etapu<br>drogi