przyjacielsko po ramieniu.<br>- Teresa, aprés - uspokoił mnie, ale ja już o wszystkim zapomniałem. Piękna Violetta chwyciła moje ramię, wyszliśmy w ciemność ulicy i pamiętam tylko, że znaleźliśmy się we czworo w jakimś dużym pokoju, gdzie grała muzyka z radia czy też z taśmy. Pamiętam też, że rozpocząłem upragnione tany z Violettą, która pozostała tylko w czerwonych pantoflach, a jej nagie ciało lśniło śniadym blaskiem. Wpiłem się w nią jak ośmiornica.<br> Na spotkanie z takim ciałem ludzie czekają bezskutecznie przez całe życie. Wyczerpany alkoholem i trawką niebawem utraciłem męską agresywność mimo wysiłków Violetty, sumiennie wykonującej swą pracę. Ułożywszy się z nią na