przedstawiającym i zawsze było dla mnie ważne namalowanie dobrego obrazu. Patrzyłem sceptycznie na uwagi i despotyzm profesorów, którzy wymagali bezwzględnie tego, czego sobie życzyli... A nie życzyli sobie tak zwanej treści w obrazie, malarsko-literackiej metafory.<br>Od początku starałem się kształtować specyficzny dla siebie repertuar wyrazowy i zawsze byłem przekorny. W czasie moich studiów istniał pęd ku abstrakcji, zwiększały się formaty - a ja malowałem obrazy małe i przedstawiające. Tak byłem zajęty spełnianiem swoich malarskich aspiracji, że mnie pęd ku podglądaniu nowinek z Zachodu w sensie twórczym nie bardzo interesował.&lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;Studiowałeś w drugiej połowie lat sześćdziesiątych u profesora Wacława Taranczewskiego...&lt;/&gt;<br>&lt;who4&gt;Byłem dumny, że