furtkę pozwalającą poniekąd uwolnić się od niektórych ograniczeń systemu, gdyż umożliwiają wybitniejszym studentom szerszy zakres swobody w wyborze przedmiotów. Na razie z szansy tej korzysta niewielu. Widać wolność jest trudniejsza? Albo przeszkody biurokratyczne nie do przełamania?<br>Czy wolno zakończyć nadzieją, że przynajmniej niektóre uniwersytety zaryzykują choćby częściową zmianę postalinowskiego dziedzictwa? Wierzę, że najszersze możliwości (i moralny obowiązek) miałby tutaj Katolicki Uniwersytet Lubelski, mniej zależny od dyrektyw administracji PRL. Oby zechciał z tych możliwości (swobód?) skorzystać dla dobra naszej kultury.<br>&lt;au&gt; Jan Prokop &lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="art"&gt;<br>&lt;tit&gt; Przegląd Prasy &lt;/&gt;<br>&lt;tit&gt;SPOTKANIE &lt;/&gt;<br><br>Dokładnie przed dziesięciu laty, w Paryżu, ukazała się książka, która od razu stała się tematem gorących sporów