już po kilku akordach Zuzanna zorientowała się, że jeżeli chodzi o fortepian, to Andrzej raczej nie ma wielkiej wprawy. Grał poprawnie, ale bez żadnej techniki. Powiedział, że przez parę lat brał prywatne lekcje. No tak, amatorszczyzna, pomyślała z wyższością. Ojciec przywiózł jej nuty, ale dla Andrzeja było to za trudne. Wolał akompaniować ze słuchu. Wybrali więc kilka utworów, które znał. <br>- To ja najpierw się rozgrzeję - powiedziała i zagrała brawurowo utwór Paganiniego. <br>Kiedy opuściła skrzypce, patrzył na nią bez słowa tymi swoimi zielonymi oczami. Boże, jakie to były piękne oczy. Ona chyba kochała te oczy... <br>- Jesteś wielką artystką - usłyszała. <br>Wybuchnęła na to