marzeń sprzed lat, żeby mieć swoją <br>własną huśtawkę. Osobistą. Sama widzisz, że <br>nie warto przyznawać się do marzeń. Huśtawka! - Parsknął. - Chciałem <br>go ukraść - uzupełnił. - Mówił <br>o psie, o Warcku, słuchała uważnie i rozumiała <br>więcej, niż myślał.<br>- ... i pożyczyć pieniądze na drogę od Pażycha-rzeźbiarza. <br>Bez jego wiedzy i zgody. Rozumiesz?<br>Wolno podniosła głowę i spojrzała na niego.<br>- Staram się - odpowiedziała.<br>To było dużo. Nie musiała się przecież <br>starać. Ale to nie znaczyło w tym jej rozumieniu naprawdę <br>wiele. Było za mało, żeby próbować wciągnąć <br>ją, prawie obcą, w świat, który znał. Więcej - w <br>sam środek swoich myśli.<br>- Nie miałem pojęcia - odezwał