głębokiej i przenikliwej analizie krytycznej całą swoją epokę, do której sam jak najbardziej należał, którą w wielu jej osiągnięciach akceptował, ale z wieloma jej objawami się spierał i nie zgadzał.<br>Zwięzłe portrety swych najwybitniejszych współczesnych w dziedzinie powieści i krytyki literackiej dał w dwóch książkach: Współczesna powieść polska (1906) i Współczesna krytyka literacka w Polsce (1907). Już po śmierci pisarza staraniem jego lwowskiego przyjaciela i obrońcy Ostapa Ortwina ukazały się Głosy wśród nocy. Studia nad przesileniem romantycznym kultury europejskiej (1912) oraz Widma moich współczesnych (1914). Ważnym dokumentem dla poznania osobowości Brzozowskiego był też jego Pamiętnik (1913), uzupełniony fragmentami listów autora.<br>Lektura