przynosząc krzywdy nikomu. Ceremonia zakończenia igrzysk odbywa się w deszczu. Wychodzą rzędami, w żółtych, niebieskich i biało-czerwonych strojach: słońce, Wisła i ojczyzna. Łączą się w wielkie koła. Tańczą. Uczyli się tych prostych figur cztery miesiące - setki godzin. Na boisko wypływa warszawska Syrena z papieru. Kamil strasznie boi się pomylić. Wyciąga język, mruży oczy. Jeszcze przed dwoma laty był dzikim zwierzęciem kopiącym, szarpiącym, &lt;orig&gt;szamotającym&lt;/&gt; się z udręczoną matką. Jeśli czegoś w układzie zapomni, może popatrzeć co robi jeden z 34 wolontariuszy, studentów AWF, uczniów i harcerzy, którzy ćwiczą razem z nimi - wysocy, piękni, młodzi, zdrowi, ofiarni.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="art"&gt;<br>&lt;au&gt;Katarzyna Sułek&lt;/&gt;<br><br>&lt;tit&gt; Wirus zatrzymał się