terapię i podjęcie próby przekształcenia uczucia zazdrości przynajmniej w akceptację. <br>"Proces ten zaczyna się już od stwierdzenia, że odczuwacie zazdrość. To z kolei oznacza, że musicie zatroszczyć się o własne samopoczucie" - piszą Leslie Cameron-Bandler i Michael Lebeau, autorzy podręcznika "W niewoli uczuć, czyli jak wzbogacić własne życie emocjonalne?" (Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk, 1995). <br>Kolejnym krokiem do wyzwolenia jest utożsamienie się z zazdrością, przywitanie się z nią, a następnie stopniowe wyciszanie i uwolnienie od niej. Coś w rodzaju krótkiego kursu oswajania zazdrości. Jeżeli jednak twoja zazdrość nie daje ci spać i pali w trzewiach żywym ogniem - pora na terapię. Przy patologicznej