i z dziurek tych narobił dla nas mnóstwo <br>znakomitych obwarzanków, którymi zajadaliśmy się przez <br>cały wieczór.<br><br>Byliśmy wszyscy zachwyceni urządzeniem fabryki, nie mogliśmy <br>wprost oderwać oczu od elektrycznych świdrów rozpalonych <br>do czerwoności, od tokarek i wszelkiego rodzaju narzędzi, <br>których nazw nie znaliśmy wcale.<br><br>Gdy opuściliśmy fabrykę, było już <br>prawie ciemno. Z oddali widzieliśmy przez szklane mury fabryki <br>fontanny iskier niebieskich, zielonych i czerwonych, które oświetlały <br>całą okolicę jak fajerwerki.<br><br>- Z tych iskier można przyrządzać doskonałe <br>kolorowe potrawy - zauważył pan Kleks.<br><br>Inżynier Kopeć towarzyszył nam aż do przystanku tramwajowego, <br>opowiadając przeróżne historie ze swego życia.<br><br>Okazało się, że w chwilach wolnych od zajęć