powierzchniowe <br> W obliczeniach wysokości bariery kulombowskiej stosuje się model, w którym jądro tarczy i pocisk stykają się, tak że ((...)) jest sumą ich promieni. <br> Wychodząc z równania (4.4-6) uwzględniamy energię odrzutu jądra złożonego ((...)) tak że minimalna energia, jaką musi dysponować pocisk, żeby przejść barierę kulombowską jądra-tarczy A, wynosi ((...))<br> Z prawa zachowania pędu ((...)), gdzie jest energią pocisku równą poprawionej energii bariery kulombowskiej <br> Wysokość bariery po uwzględnieniu odrzutu jądra złożonego wynosi więc ((...)) jest określona wzorem (4.4-6), w którym uwzględniamy model dwu stykających się kul: pocisku i tarczy ((...)) podstawiając ((...)) otrzymujemy ((...)) oraz poprawione zgodnie ze wzorem ((...)) Wysokość bariery kulombowskiej szybko rośnie ze