KRÓTKIE! JEDEN KRÓTKI! KochAAAny mój! Co ty wyprawiasz? <br> Zabłysło słońce. Śnieżyca wyprzedziła już statki. Ze skrzydła mostku widać było tuż przy lewej burcie mały parowiec. Na upartego można było szybko pobiec na rufę i wlać mu do komina kieliszek koniaku w podzięce, że w nas się nie wwiercił. (s. 179)<br> Z prawej strony za rufą widoczna jeszcze była rufa olbrzymiego parowca.<br> - Proszę! Niech pan kapitan szybko patrzy, bo potem to już nikt w to nie uwierzy.<br> - KochAAAny mój! Jak one szły? Co tu się u ciebie dzieje?<br> - Już się nic nie dzieje, panie kapitanie. Ale się działo!<br> Nawigacyjny czuł, jak strużkami spływa po