nic takiego<br>dorożkę zaczarować,<br><br>dosyć fiakrowi w oczy<br>błysnąć specjalną broszką<br>i jużeś zauroczył<br>dorożkarza z dorożką,<br><br>ale koń - nie''. Więc dzwonię:<br>- Serwus, to pan Ben Ali?<br>Czy to możliwe z koniem?<br>- Nie, pana nabujali.<br><br>Zadrżałem. Druga w nocy.<br>Pocztylion stał jak pika.<br>I urosły mi włosy <br>do samego świecznika:<br>ZACZAROWANA DOROŻKA?<br>ZACZAROWANY DOROŻKARZ?<br>ZACZAROWANY KOŃ?<br><br>Niedobrze. Serce. Głowa.<br>W dodatku przez firankę:<br><br>srebrne dachy Krakowa<br>jak "secundum Joannem'',<br>niżej gwiazdy i liście<br>takie duże i małe.<br><br>A może rzeczywiście<br>zgodziłem, zapomniałem?<br><br>Może chciałem za miasto?<br>Człowiek pragnie podróży.<br><br>Dryndziarz czekał i zasnął,<br>sen mu wąsy wydłużył<br>i go zaczarowali<br>wiatr