od jednego &lt;orig&gt;atraktora&lt;/&gt; do następnego. W przejściowym obszarze energii konkurencyjne działanie kilku &lt;orig&gt;atraktorów&lt;/&gt; prowadzi do ruchu nieregularnego i nieprzewidywalnego. Ruch taki wynika z istoty układu i na pewno nie jest mało ważnym zakłóceniem, jak sądził &lt;name type="person"&gt;van der Pohl&lt;/&gt;. <br>Ostatnim przykładem stosunkowo prostego układu funkcjonującego w skomplikowany sposób, jest &lt;name type="tit"&gt;reakcja Biełousowa-Żabotyńskiego&lt;/&gt;, odkryta przez &lt;name type="person"&gt;Biełousowa&lt;/&gt; w 1958 roku, a udoskonalona przez Żabotyńskiego pięć lat później. (37; 36). Jest to układ chemiczny, w którym zachodzi jednocześnie 18 prostych reakcji, a najważniejszymi związkami wejściowymi są kwas cytrynowy, kwas siarkowy, bromianek potasu i sole ceru. Substancje te są nieustannie dostarczane do układu, mieszane ze sobą