obiedzie.<br>- Dlaczego? - zawołałem. - Ja jestem wolny. Proszę, niech pan siada.<br>Mężczyzna nie usiadł, ale uchylił znowu drzwi i wpuścił dwóch innych. Zrobiło się tłoczno. Wszyscy trzymali ręce w kieszeniach.<br>- Co panowie?! - zawołał Wąsik.<br>Najniższy z gości, ten w okularach, wyjął legitymację.<br>- Jesteśmy z Urzędu Bezpieczeństwa - powiedział. - Mamy nakaz przeprowadzenia rewizji.<br>Zadrżałem. Po raz pierwszy widziałem ich z bliska. Nawet to bydlę, Wąsik, zbladło, naczelnikowi Pytlowi zaczęły się trząść ręce, a kupcowa łapała powietrze jak ryba wyjęta z wody. Rewizja przebiegała sprawnie i w miarę jej postępów rosło moje przerażenie. Z teczki roztrzęsionego naczelnika Pytla, który okazał się referentem, wyciągnęli akta podatkowe