Typ tekstu: Książka
Autor: Ddobraczyński Jan
Tytuł: Święty miecz
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1957
chrztu, nauczył się zamykać
oczy przed grzesznymi malowidłami pogan. Tutaj była także twarz ludzka, twarz
kobiety: dziwna twarz, prosta, zwykła, a jednocześnie przykuwająca oczy. Łukasz
stał milcząc, z rękoma,
które opadły wzdłuż ciała, z wzrokiem utkwionym w Pawle. Ten zaś wyciągnął ręce
i nagłym ruchem chwycił deskę w obie dłonie. Zadźwięczał łańcuch. Apostoł patrzył
na malowidło długo, uporczywie, a jego biedne oczy stały się od wysiłku bardziej
jeszcze czerwone niż zwykle.
- To Ona? - zapytał nie podnosząc głowy.
- Tak... - odpowiedział Łukasz, ciężko oddychając. - Taką Ją widziałem... gdy
byłem pierwszy raz... A teraz chodziłem znów do Kafarnaum, dlatego że... chciałem...
namalować... w tym
chrztu, nauczył się zamykać <br>oczy przed grzesznymi malowidłami pogan. Tutaj była także twarz ludzka, twarz <br>kobiety: dziwna twarz, prosta, zwykła, a jednocześnie przykuwająca oczy. Łukasz <br>stał milcząc, z rękoma, <br>które opadły wzdłuż ciała, z wzrokiem utkwionym w Pawle. Ten zaś wyciągnął ręce <br>i nagłym ruchem chwycił deskę w obie dłonie. Zadźwięczał łańcuch. Apostoł patrzył <br>na malowidło długo, uporczywie, a jego biedne oczy stały się od wysiłku bardziej <br>jeszcze czerwone niż zwykle.<br> - To Ona? - zapytał nie podnosząc głowy. <br> - Tak... - odpowiedział Łukasz, ciężko oddychając. - Taką Ją widziałem... gdy <br>byłem pierwszy raz... A teraz chodziłem znów do Kafarnaum, dlatego że... chciałem... <br>namalować... w tym
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego