bioklimatu rekreacyjnego, jak i właściwości wypoczynkowych tych lasów. Wprowadzenie sosny jako drzewa dominującego spowodowało przekształcenie grądów wysokich, zwłaszcza ubogich, w układy nieodróżnialne prawie od borów mieszanych. W grądach typowych natomiast, mimo zmiany drzewostanu, runo i podszycie pozostały w pełni grądowe. Podobnie wprowadzenie modrzewia mało zmieniło strukturę niższych warstw roślinności grądowej. Zasadzenie świerka natomiast, zwłaszcza na siedliskach wilgotnych, spowodowało całkowitą prawie degradację roślinności pierwotnej na skutek zacienienia i zakwaszenia podłoża. <br><br>&lt;tit&gt;B. Cechy bioklimatu warstwy rekreacyjnej&lt;/&gt;<br><br> Insolacja. Dopływ energii promienistej do dna lasu zależy od zwarcia drzew i krzewów. Wiosną insolacja warstwy rekreacyjnej jest duża - od 30 do 70%, latem zaś - od 1