pracę kilka wiedźmowatych bab.<br>Wchodząc tam słyszało się dźwięki polskiej mowy, lecz kobiety nie rozmawiały w tym języku z Jurkiem, kiedy przychodził po klucze do pokoju, w którym montowano półki. Warczały w folksdojczowskim żargonie swoje opryskliwe wskazówki i żądania.<br>Skoro wypełnili regałami piwnice i pierwsze piętro, sprawa stała się jasna. Zastali pewnego dnia piramidy butów i kaloszy, gigantyczne bele łachów wszelkiego rodzaju, od czapek i skarpetek do kołder i dywanów włącznie. Wnętrze gmachu wypełniał odór dezynfekcji. Niemki z kantoru biegały popiskując jak myszy. Policzki ich zapłonęły wypiekami. W oczach błyszczało rozwydrzenie. Wygrzebywały ze stosów ubrań cenniejsze łaszki, czyniły to z wprawą