pochodzi z ok. 1900 r., a jej właścicielem był inżynier budownictwa o nazwisku Pawłowicz. Jest to przykład typowej, licowanej białą cegłą czynszówki, jakich na początku wieku budowano w stolicy bardzo dużo. Kilka lat temu nieruchomość stała się własnością spadkobierców byłych właścicieli, którzy sprzedali ją polsko-francuskiej spółce "Nieruchomości przy pl. Zbawiciela". Początkowo inwestor chciał całkowicie zburzyć budynek i postawić na jego miejscu apartamentowiec. Sprzeciwili się temu miłośnicy starej Warszawy. Ich zdaniem, chociaż dom nigdy nie figurował w rejestrze zabytków, przedstawia wartość jako relikt dawnej zabudowy stolicy. Po uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków zmieniono projekt. Ustalono, że zostaną zachowane elewacje, a dobudowane