centralnym a baterią armat (tzw. paralaksa).<br>Obsługa aparatu centralnego składała się z piętnastu żołnierzy, z których pięciu obsługiwało zespół dalmierza, pięciu zespół właściwego aparatu centralnego, a pozostali odbiorniki zainstalowane na armatach.<br>Zadanie obsługujących odbiorniki sprowadzało się tylko do zgrywania odchylających się w nich strzałek bez dokonywania jakichkolwiek odczytów czy pomiarów. Zgranie strzałek oznaczało, że armata jest należycie przygotowana do oddania strzału.<br>Kompletny aparat centralny ważył 501 kg, a podczas przewożenia był umieszczany w sześciu specjalnie skonstruowanych skrzyniach. Czas rozwinięcia aparatu, tzn. przejścia z marszu do pozycji bojowej, określono dla dobrze wyszkolonej obsługi na 30 minut.<br>Pierwszy egzemplarz aparatu był całkowicie wykonany