A powiedz - oparł szeroko łokcie o stolik - nie było dobrze?<br>- Za dobrze.<br>I ukradkiem zerknęła na zegarek. Dostrzegł to. - Masz czas.<br>- Nie tak wiele. Muszę jeszcze zajść do domu przebrać się. - Odprowadzę cię. Tak?<br>Skinęła głową.<br>- Ale do baru nie przychodź. - Nie chcesz? Dlaczego?<br>- Nie. Wolę cię tam nie widzieć. Zjedz gdzie indziej kolację, dobrze?<br>- Ale przyjdziesz później? - spytał z niepokojem.<br>Przez twarz jej ciągle przepływały światła i cienie, oczy miała nasycone tym samym ciepłem i tą samą wilgocią co w nocy.<br>- Na pewno? - szepnął.<br>- Ależ tak! Masz jeszcze wątpliwości? - Większe niż wczoraj.<br>- Głuptas jesteś. - Bo widzisz...<br>- Co?<br>- Jeżeli bardzo się